(kastijdde, heeft gekastijd),
1. straffen, tuchtigen: God. kastijdt de bozen;
2. zich, zijn vlees kastijden, het vlees doden, zich pijnigen (uit godsdienstijver) ;
3. lichamelijk straffen, tuchtigen door slaan met de hand, met een roede enz.; (Zuidn.) afranselen; ook: foppen.
