Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Interpellatie

betekenis & definitie

(<Fr.-Lat.), v. (-s, ...tiën), cig. onderbreking van een rede ; in ’t bijz. vraag om inlichting, in een vertegenwoordigende vergadering tot een of meer leden van het bewind gericht, en wel bepaaldelijk zulk een vraag door een kamerlid, buiten de orde gesteld aan een minister, over enig punt van algemeen belang: de Kamer heeft het recht van interpellatie.

< >