v. (-ën),
1. (w. g.) ideeënleer, wetenschap van de gronden der kennis;
2. ideële theorie van een stelsel; thans inz.: het geheel der ideeën dat ten grondslag ligt aan een wijsgerig stelsel, vooral met betr. tot hun maatschappelijke of politieke strekking; ook in ongunst, zin, op eenzijdige (maatschappelijk bepaalde) opvattingen berustend leerstelsel.
