bn. bw.,
1. niet-christelijk; afgodisch, afgoden dienend : de heidense volken ; — (van een streek) door heidenen bevolkt: heidens gebied; — dat was nog in mijn heidense tijd, in de tijd toen ik nog wilde haren had, toen ik nog niet bezadigd leefde gelijk nu ;
2. van de heidenen, tot de heidenen behorende, als (van) de heidenen : heidense gebruiken, voorstellingen ; op heidense wijze leven ;
3. (fig.) een heidens geweld maken, ’t was er een heidens leven, een verschrikkelijk lawaai;
't is een heidens weer, gemeen, slecht weer ; — iem. heidens plagen, onbarmhartig ;
4. Zigeuners; ook in de naam van planten: heidens wond- of wormkruid, guldenroede (Solidago virgaurea).
