ook Phoenix (Gr.-Lat.), m. (-en),
1. mythische vogel die zich, volgens de fabel, om de vijf eeuwen verbrandde op een nest van geurige kruiden en dan verjongd uit zijn as verrees : als een feniks uit zijn as herrijzen; veel als zinnebeeld gebruikt;
2. (fig.) iem. die enig is in zijn vak, wiens gaven zeldzaam zijn : een feniks in de kunst; — (Zuidn.) domoor; pocher.
