[de naam betekent wsch. wolf], een OudItalische natuurgod, in de mythologie koning van Latium, zoon van Picus, kleinzoon van Satur'nus, vader van Lati'nus; na zijn dood als beschermer der kudden en als veld- en bosgod vereerd, en met de Gr. Pan vereenzelvigd, evenals zijn kinderen, de Faunen, met de Satyrs.
Hij was ook god der voorspelling, als hoedanig hij Fatuas werd genoemd, met als gemalin Fatua, die vervolgens ook Fauna wordt genoemd, en soms ook als zijn zuster of zijn dochter optreedt; zij werd spoedig geïdentificeerd met de Bona Dea.