(Lat.), o., verlof, machtiging, inz.:
1. goedkeuring der aanstelling van een consul in een vreemd land door de regering aldaar.
2. toestemming tot voltrekking van een besluit.
3. machtiging tot afkondiging van een pauselijk besluit door een vorst of regering.
4. verlof of machtiging tot tenuitvoerlegging (van een vonnis van een vreemde rechter).
