Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Enharmonisch

betekenis & definitie

bn., (muz.) onharmonische tonen, die anders genoemd en geschreven worden, maar toch even hoog klinken op de piano, b.v. cis en des; — en harmonische accoorden, accoorden op enharmonische tonen; — enharmonische verwisseling, verwisseling van enharmonische tonen.

< >