Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Edelmoedig

betekenis & definitie

bn. bw. (-er, -st), blijk gevende van een edele inborst, tot het edele geneigd, inz. onbekrompen, onbaatzuchtig, gul: een edelmoedig persoon; een edelmoedige daad (besluit); edelmoedig handelen, spreken; iem. edelmoedig vergeven, op onzelfzuchtige wijze.

< >