I. DOLMEN
(Kelt.), v. (-s), hunnebed bestaande uit een grote platte steen, horizontaal neergelegd op een aantal kleinere stenen: de dolmens treft men niet alleen in Zweden, Duitsland en Frankrijk, maar zelfs in Algerije, Indië en Japan aan. II. DOLMEN (dolmde, heeft gedolmd), (Barg.) slapen.
