bn.,
1. (muz.) de chromatische toonschaal, toonladder die met halve tonen op- of afgaat; — chromatische tekens, de tekens kruis en mol; — chromatische beweging, voortschrijding in halve tonen;
2. (nat.) chromatische aberratie, het verschijnsel, dat de beelden door een enkelvoudige lens gevormd, steeds aan de randen gekleurd zijn.
