gew. BONZING, m. (-s, -en), een sluw, listig, scherpzinnig, moedig en bloeddorstig roofdier, een soort van stinkmarter (Putorius foetidus), de gevaarlijkste vijand van hoenders, eenden enz.; in de volkstaal ook mud en ulk geheten; — (zegsw.) hij stinkt als een bunzing.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
