(<Fr.), v. (-ken), 1. wanbakken of op de oven gebroken steen; als stofn. (ook o.) steenslag van natuurof baksteen, grof puin; — 2. (Zuidn.) baksteen; — 3. stuk metaal waarmee de achterhar van een sluisdeur op de taats draait.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
