(stookte af, heeft afgestookt),
1. (distill.) het vocht door verhitting in dampvormige toestand verwijderen uit de ketel, de retort enz. om het in het daartoe bestemde vaatwerk op te vangen : curaçao wordt vervaardigd door Franse spiritus af testoken op curaçaose schillen; ook: de ketel afstoken;
2. (fabrieksovens, inz. in de kalkbranderij, steenbakkerij enz.) zo lang stoken als voor het doel vereist wordt: is de oven al af gestookt 1
3. wat (vrij wat, heel wat enz.) afstoken, veel verstoken;
4. (kachels, ovens enz.) allengs verslijten door er lang of hard in te stoken: die spaaroven is geheel af gestookt: ge moogt wel eens een nieuwe opdoen;
5. (Zuidn.) in brand steken.
