Tegenwoordig verstaat men onder een zegsman: iemand van wie men iets vernomen heeft, iemand die iets heeft gezegd wat nu wordt herhaald. Bekend is de uitdrukking: de zegsman ligt op het kerkhof voor: niemand weet wie het verhaal in de wereld heeft gebracht.
In de Middeleeuwen evenwel was de betekenis van het woord een geheel andere. Men verstond onder een segsman of segger: een scheidsrechter, niet bij sportwedstrijden, maar in een rechtsgeding. Beide woorden zijn afgeleid van zeggen en segghe is dus eigenlijk: het zeggen en vandaar: de uitspraak, de rechterlijke beslissing. Hij die deze beslissing neemt is de zegsman. Maar deze betekenis is geheel verloren gegaan. Een segger was in de Middeleeuwen ook: de voordrager van verhalen of gedichten, dus: de declamator.
