Er bestond vroeger een werkwoord tien dat: trekken betekende en dat voortleeft in: tijgen, aantijgen en het sterk verouderde optijgen dat natuurlijk: optrekken, omhooghijsen betekende. Men zei vroeger: een uurwerk, een zeil, een brug optijgen.
Van dit werkwoord is opgetogen het voltooide deelwoord en geheel in overeenstemming met de betekenis van het werkwoord beduidde het vroeger: in hogere sferen opgetrokken, met de geest in een verheven toestand verkerend. Staring spreekt van een man die ‘in gepeinzen opgetogen weer huiswaarts henenspoedt’. Thans is de betekenis alleen: buiten zichzelf van vreugde, buitengewoon verrast. Te vergelijken zijn woorden als: verrukt dat van: rukken is afgeleid, meeslepend dat samenhangt met slepen en Duits: entzückend.
