De oorwurm (om onbekende redenen zegt men oorwurm en niet oorworm) is geen worm, maar eengevleugeld insect dat het veeleer op sappige vruchten dan op menselijke oren gemunt heeft. Maar het diertje leeft nu eenmaal sinds de middeleeuwen in de roep dat het in ’s mensen oor kruipt om daar het bloed uit te zuigen.
Dat een dergelijk volksgeloof zich tot in onze tijd heeft kunnen handhaven is op zichzelf al vreemd, maar vreemder is dat de taal er een uitdrukking aan heeft ontleend, die het insect niet als gevaarlijk, maar als lelijk van uiterlijk tekent. Men zegt immers: hij zette een gezicht als een oorwurm voor: hij keek ontevreden, nors, gemelijk, uit z’n humeur. Waarschijnlijk heeft men aangenomen dat een dier met zo’n slecht karakter ook wel een afschuwelijk uiterlijk zal hebben.
