In gemeenzame taal wordt kreperen wel gebezigd voor: sterven, in het bijzonder tengevolge van koude en ontberingen. In Nederland is het woord bekend geworden via het Duits.
Daar luidt het: krepieren. Maar de oorsprong moet worden gezocht in het Italiaans, in welke taal crepare voorkomt in de betekenis: barsten, scheuren. Het daarmee verwante Franse werkwoord crever leverde het thans verouderde Nederlandse creveren op. De begrippen: barsten en sterven worden in gemeenzame taal door elkaar gebruikt. Men hoort bijvoorbeeld zeggen: ik barst van de honger.
