Wanneer men zegt: dat kan je voor een krats krijgen, bedoelt men: voor een zeer geringe som, voor een kleinigheid. Het woord behoort bij het werkwoord krassen, dat in het Middelnederlands cratsen luidde.
Het is een klanknabootsend woord dat het geluid weergeeft van een scherp voorwerp dat zich over een hard oppervlak beweegt. Bekend is kris kras voor: heen en weer, in het wilde, zonder overleg. Het eigenaardige van het woord krats is het behoud van de t. Dat is een reden om te denken aan invloed van het Duits, waarin het werkwoord kratzen voorkomt voor: krabben, krassen (op de viool). Die Krätze is: de schurft, de huidziekte waarbij men zich krabben moet; die Kratzbeere is de braambes met haar stekels. In al deze woorden is de t bewaard gebleven.
