Dit woord lijkt bijzonder doorzichtig: wat kan inborst anders zijn dan datgene, wat men in de borst heeft, dus: zijn hart, zijn gemoed, zijn innerlijk? Deze verklaring is evenwel geheel onjuist. Wij hebben hier, als zo dikwijls, te maken met een woord waarvan een niet langer begrepen gedeelte door een ander woord werd vervangen, al had dit er in feite niets mee te maken.
Inborst is zulk een omvorming uit inbronst dat: innerlijke gloed betekent en verwant is met branden. Oorspronkelijk is dus de betekenis: hartstocht, aandrift, bronst (van dieren). Wanneer men het woord als samenstelling van: borst gaat beschouwen, verandert de betekenis in: gemoedsgesteldheid, karakter, aard.
