Men kan aan het woord zien dat het uit het Duits is overgenomen: het Nederlands kent heem en niet heim en wee in de betekenis pijn riekt ook naar onze oosterburen. Vreemd genoeg is het woord niet uit Duitsland, maar uit Zwitserland tot ons gekomen.
Het wordt voor het eerst gebruikt in een medisch geschrift van 1678; men vindt het in de geschriften van Constantijn Huygens jr. en sinds omstreeks 1700 in tal van talen, hetzij overgenomen (zoals Deens hjemve) hetzij vertaald (zoals Frans mal du pays en Engels homesickness). De verspreiders van het woord zijn de Zwitserse huursoldaten geweest die, in den vreemde dienend omdat hun land hun geen bestaan bood, veelvuldig aan een tot ziekte aangroeiend verlangen naar hun geboortegrond leden. Tegenwoordig is het woord nostalgie in de mode. Zie dat woord.
