Tegenwoordig is heel bekend de rechtsterm kort geding voor: proces dat voor de arrondissementsrechtbank in spoedeisende gevallen wordt gevoerd en waarbij de procedure verkort wordt. Het woord geding is het zelfstandige naamwoord bij het werkwoord dingen met het voorvoegsel gedat hier een herhaling uitdrukt.
Dit werkwoord dingen is zelf weer een afleiding bij ding: zaak, voorwerp, dat in de Germaanse rechtspraak eigenlijk betekende: de vergadering vanvrije mannen en vandaar: rechtbank. De termen Storting en Folketing waarmee men in Noorwegen en Denemarken het parlement betitelt, betekenen: grote vergadering en: volksvergadering. Dingen is dus: rechtspreken en ook: pleiten, onderhandelen, loven en bieden.
