Met de naam dauwworm duidt men een vooral bij kinderen in het gelaat optredende huidziekte aan. Het volksgeloof schreef deze kwaal toe aan een worm, waarbij opgemerkt moet worden dat dit woord vroeger zowel worm als slang en draak betekende.
Wat het woord dauw betreft: sommigen menen dat het een kleuraanduiding is en wel rood; anderen zien er een woord in dat uitslag zou betekenen. Zij vergelijken dauwworm met meeldauw, waarin het eerste lid voor ons taalgevoel het woord meel is, maar in werkelijkheid het Latijnse woord mei: honing. Ook honingdauw komt voor en beide woorden duiden een aanslag opbladeren en stengels van planten aan, waarvan men vroeger dacht dat die als dauw uit de hemel daalde. Vandaar de naam.