(Lat.),
1. terughouding, weerhouding; het vasthouden van iets wat in gewone omstandigheden het lichaam moest verlaten (R. urinae, placentae) of zich naar een andere plaats moest begeven. R. dentis, zie Geretineerd. R. testis, weerhouding van de zaadbal, zodat deze niet naar de balzak afdaalt; syn. cryptorchismus, onderscheiden in R. T. abdominális, buikbal en R. T. i n g u i n é I i s, liesbal, als de bal in de buikholte, resp. in het lieskanaal blijft zitten;
2.volgens de terminologie der Engelse psychologen dat deel van het ge-
heugen, dat betreft het vermogen om verkregen indrukken vast te houden.
