Poténtie, potentiëren

betekenis & definitie

(in de homoeopathie van Hahnemann), verhoging van vermogen, kracht; volgens de oorspronkelijke leer neemt nl. de genezende kracht van een geneesmiddel toe, naarmate het meer verdund is; dit verdunnen heet dan potentiëren; de 1e potentie is een 10-voudige verdunning der „stamtinctuur”, de 2e de 100-voudige, enz. (belladonna 1, 2, enz.), of wel de I potentie is de 100-voudige verdunning, de II de 1000-voudige enz. (belladonna I, II, enz.). Tegenwoordig heeft de uitdrukking in de pharmacologie de betekenis van versterking der werking van een geneesmiddel.