Uitheemsche geneeskunde termen

dr. H. Pinkhof (1923)

Gepubliceerd op 26-06-2020

Melanchólia

betekenis & definitie

zwartgalligheid, zwaarmoedigheid; een vorm van krankzinnigheid met droevige en schrikwekkende gedachten en waanvoorstellingen. M. activa s. agitans (Lat., bewegend), s. agitata (Lat., bewogen), melancholie met lichamelijke onrust door de angst.

M. anxia (anxius, angstig), M. die door angsttoestanden gekenmerkt is. M. attónita (attonitus, door de donder getroffen) of M. cum stupóre (stupor melancholicus), M. met een verschrikkelijke waanvoorstelling, die de zieke beheerst, zodat hij in een cataleptische toestand (zie ald.) verkeert. M. errabünda (Lat., zwervend), M., waarbij de zieke rondzwerft. M. hypochondrlaca, M., waarbij de waandenkbeelden op ziekten betrekking hebben. M. metamorphóseos, de waan dat men zijn eigen persoonlijkheid heeft verloren en een dier, een stof of een voorwerp is. M. misanthrópica, M. gekenmerkt door mensenhaat.

M. persecutiónis, M. met vervolgingswaanzin. M. religiósa, M. met bij voorkeur voorstellingen op godsdienstig gebied, wegens vermeende of vroeger begane zonden, enz. Zie ook Vitale M.

< >