(intus, naar binnen, suscipio, opnemen),
1. inschuiving, instulping van een gedeelte van de darm in een volgend of (zelden) een voorafgaand gedeelte, dat dan intussuscipiens heet, terwijl het ingestulpte gedeelte intussuscéptum wordt genoemd; syn. invaginatio;
2. opneming van (voedsel-)stoffen door verspreiding ervan tussen de deeltjes van de opnemende stof; tegenstelling van appositio; groei per intussusceptionem, of per appositionem. De eerste vorm is regel bij levende voorwerpen, de tweede is kenmerkend voor kristallen.
