(tubus, buis),
1. het inbrengen van een buis, in ’t bijzonder in het strottenhoofd (O’Dwyer 1886), door de mond of de neus, om bij vernauwing van het strottenhoofd verstikking te voorkomen; ook om vloeistoffen op te zuigen, geneesmiddelen binnen in de luchtwegen te brengen of kunstmatige ademhaling in te leiden; syn. tubage;
2. het tot stand brengen van een verbinding tussen een ader en een slagader, door de slagader in het lumen (zie ald.) van de ader te schuiven en door hechting te bevestigen. Perorale I.(per os, door de mond), het inbrengen van een buigzame metalen buis in het strottenhoofd om het inademen van bloed bij operaties te voorkomen, of hoger druk in de longen teweeg te brengen bij operaties aan de longen.
