(Lat., aanduiding, aanwijzing), „aanwijzing”; de omstandigheden of beweegredenen, die de weg wijzen bij het kiezen van een wijze van behandeling. I. causalis, de „aanwijzing”, gelegen in de oorzaak der ziekte en gericht op de opheffing dier oorzaak.
I. morbi, de „aanwijzing”, gegeven door de ziekte zelve en gericht op de genezing. I. sodalis, maatschappelijke aanwijzing, gegeven door de maatschappelijke omstandigheden. I. symptomatica, de „aanwijzing”, gegeven door de verschijnselen en gericht op het verhelpen daarvan. I. vitalis, de „aanwijzing”, ontspruitende uit dreigend levensgevaar; tegenstelling: contraindicatie.
