(Lat., schudding), schudding door een rechtstreekse of middellijke stoot, waardoor een stoornis in de verrichtingen van het getroffen lichaamsdeel ontstaat, zonder dat men daarin, zelfs met de microscoop, veranderingen kan aantonen.
C.cérebri, hersenschudding met bewusteloosheid, braking, verlammingen, afwijkingen in pols en ademhaling. C. cordis, hartcommotie, aanval van boezemfladderen na een schok. C. laryngis, strottenhoofdschudding met bewusteloosheid en ernstige stoornis in de ademhaling. C. retinae, netvliesschudding met voorbijgaande troebeling van het netvlies en vermindering der gezichtsscherpte. C. spinalis, ruggemergschudding; vgl. Railway spine.
