Uitheemsche geneeskunde termen

dr. H. Pinkhof (1923)

Gepubliceerd op 25-06-2020

Apnoéa

betekenis & definitie

(meestal uitgesproken als apneu), ademhalingsstilstand, berustend op het ontbreken van de prikkel om adem te halen in het ademhalingscentrum. Bij de vrucht normaal; ziekelijk, als gevolg van snel toegenomen, het bloed met zuurstof overladende ademhaling; proefondervindelijk, door prikkeling van de vagusuiteinden in de long, wanneer men bijv. bij een konijn met een blaasbalg de longen rhythmisch opblaast.

A. infant urn, niet meer gebruikelijk; zie Laryngospasmus.

< >