benting 1

betekenis & definitie

benting [verdedigingswerk]. Benting, ook benteng en binting uitgesproken, is een Javaans en Maleis, misschien van het Sanskriet bhitti ‘wal’ gevormd woord, dat een ‘schans’ of ‘bolwerk’ betekent. Het woord is iedere Nederlander bekend die niet geheel vreemdeling is in de krijgsgeschiedenis van Nederlands-Indië, en de werken van Weitzel, De Stuers, Lange, Van Rees, Perelaer over onze oorlogen op Java, Sumatra, Borneo en Celebes heeft gelezen. Voorbeelden komen in die werken bij honderden voor en het is bevreemdend dat benting noch in het Nederlandse woordenboek van Van Dale, noch in de Kunstwoordentolk van Kramers en Bonte is opgenomen. Vooral in de Javaanse oorlog met Dipô Negôrô spelen de bentings een grote rol. Er werden toen door het Nederlandse leger een verbazend aantal van die kleine schansen op de wijze van de inlandse versterkingen opgericht. De vijand was er lange tijd in geslaagd door de tactiek om ernstige gevechten te vermijden, maar zich in kleine afdelingen over een groot terrein verspreidende, onze troepen aanhoudend te verontrusten, van tijd tot tijd belangrijke voordelen te bevechten. Generaal De Kock besloot nu elke voet aarde, op de vijand veroverd, door de oprichting van een kleine benting met blijvende bezetting tegen zijn terugkeer te waarborgen. Die bentings werden door wegen met elkaar verbonden, waarop aanhoudend kleine mobiele colonnes heen en weer trokken om de gemeenschap tussen de versterkingen te onderhouden en het doordringen van de vijand tussen de posten te beletten. In onze Indische krijgsgeschiedenis is deze wijze van oorlogvoeren, die later door maarschalk Bugeaud in Algerije tegen Abd-el-Kader werd nagevolgd, bij de naam van bentingstelsel bekend. Dit stelsel wordt door generaal Weitzel, De oorlog op Java, deel II, p. 34-42, uitvoerig beschreven en door de afbeelding van een benting toegelicht.