Een (gebruikte) lucifer, tandenstoker of ander stukje hout, bevestigd aan een dunne lijn om de snelheid van een schip te bepalen. Het zelfgemaakte hulpmiddel heeft in het Nederlands zelfs een officiële naam: relinglog.
Deze simpele methode om het aantal knopen per uur van een schip te berekenen werd reeds door de Hollandse zeelieden in de zeventiende en achttiende eeuw toegepast. Het loghoutje wordt bij de boeg overboord geworpen en dan wordt de tijd gemeten die verloopt tussen het passeren van twee aan het dolboord aangebrachte merktekens (afstand-tijd, omgerekend per uur). In zeemanstaal wordt dit meten ‘gissen aan boord’ genoemd, wat meteen aangeeft dat deze vorm van snelheidscontrole vrij onnauwkeurig is.
