een door E.Galois (1811...1832) ontwikkelde methode om de oplosbaarheid van een hogere-machtsvergelijking binnen een zeker getallenlichaam te onderzoeken door middel van een groep van automorfismen van dat lichaam, de groep van Galois genaamd.
Deze groep wordt gekenmerkt door de beide volgende eigenschappen:
1. iedere rationale functie F(x1, ..., xn) van de n wortels der oorspronkelijke vergelijking, die door de tot de groep behorende automorfismen niet van waarde verandert, heeft noodzakelijk een rationale waarde;
2. iedere rationale functie der wortels, die een rationale waarde heeft, blijft door elk tot de groep behorend automorfisme onveranderd (zie Automorfie).