Technische encyclopedie

Winkler Prins (1975)

Gepubliceerd op 23-01-2025

ELEKTRISCHE FLUXDICHTHEID

betekenis & definitie

symbool: D (SI: C m−2) of elektrische verplaatsing (vroeger: diëlektrische verschuiving), een vectorgrootheid die nauw samenhangt met de elektrische veldsterkte E.

In isotrope media (d.w.z. media zonder richtingseffecten) geldt:

D = εE = ε0E + P

waarin ε de (scalaire) permittiviteit van het medium is, ε0 de permittiviteit van vacuüm, en P de elektrische polarisatie.

In een homogeen medium is ε onafhankelijk van de plaats; in vacuüm is P = 0, en geldt dus: D = ε0E; de grootheid D geeft dus voor velden in vacuüm ten opzichte van de veldsterkte E geen extra informatie. De integraal van D over een oppervlakte A met normaalvector n wordt de elektrische flux (symbool: Ψ; SI: C) genoemd:

Ψ = ∫∫A Dn dA

Voorts zie Elektrische susceptibiliteit.

< >