(Fr.: culmination: Du.: Kulmination; Eng.: culmination), de doorgang van een ster of een ballistisch voorwerp door de meridiaan van een waarnemingsplaats op aarde. De Zon culmineert in deze streken op het tijdstip van de ware middag.
Het precieze vastleggen van het tijdstip van de culminatie van sterren, de culminatietijd, is voor de astronomen van veel belang; men kan daaruit de rechte klimming van de sterren bepalen. Doordat deze cirkelvormige banen om de poolster schijnen te beschrijven, passeren zij tweemaal per etmaal de meridiaan. Bij circumpolaire sterren kan men beide culminaties waarnemen. De hoogste stand heet bovenculminatie; de benedenculminatie is de laagste stand. Bij op- en ondergaande sterren ligt deze onder de horizon.