de studie van meetkundige figuren en transformaties die deze figuren in andere overvoeren, waarbij gebruik gemaakt wordt van die figuren bepalende coördinaten. Men beperkt zich meestal tot de studie van figuren waarvan de punten bepaald zijn door cartesiaanse coördinaten ten opzichte van een basis bestaande uit onderling onafhankelijke vectoren, en dan in het bijzonder als deze zgn. basisvectoren onderling loodrecht zijn.
De figuren worden beschreven als verzamelingen van punten, waarvan de coördinaten aan een of meer (algebraïsche) vergelijkingen voldoen. Men duidt dit gebied van de meetkunde ook vaak aan met analytische meetkunde.