(Fr.: éclairage, pose, exposition; Du.: Beleuchtung, Belichtung; Eng.: exposure), in de omgangstaal: het doen vallen van licht op iets; in de opnametechniek en kopieertechniek: het blootstellen van een lichtgevoelige laag aan de inwerking van actinische straling (zie Actiniteit).
In de sensitometrie is de belichting (symbool: H) de relatieve of absolute energiehoeveelheid die bij het aan lichtinwerking blootstellen van een gevoelige laag per oppervlakte-eenheid op deze laag valt. Deze hoeveelheid is gelijk aan het produkt van de verlichtingssterkte (ofwel stralingsintensiteit) E en de belichtingstijd t, dus: H = Et; in SI-eenheden wordt de verlichtingssterkte uitgedrukt in de eenheid lux (symbool: lx) en de belichting in luxseconde (lxs). Voor wetenschappelijke berekeningen wordt veelal de voorkeur gegeven aan het gebruik van een absolute energiemaat, waartoe E wordt uitgedrukt in J m−2. In plaats van de directe getalwaarde van E wordt meestentijds de logaritme hiervan gebruikt (tevens zie Gradatiecurve).