(Fr.: mesurage de hauteur barométrique; Du.: barometrische Höhenaufname; Eng.: barometric survey of heights), een zeer gevoelige drukmeter, toegepast in vliegtuigen, met een schaalverdeling die de hoogte van het vliegtuig aangeeft. Hierbij wordt gebruik gemaakt van het feit dat de luchtdruk afneemt met toenemende hoogte.
Het verband tussen hoogte en luchtdruk is echter afhankelijk van de luchtdruk op de grond en het temperatuurverloop met de hoogte (in het algemeen neemt ook de temperatuur af met toenemende hoogte).Teneinde voor alle hoogtemeters een identiek verband tussen hoogte en luchtdruk te verkrijgen, wordt gebruik gemaakt van de ICAO- standaardatmosfeer; tevens zie Hoogtemeting. Variaties in de luchttemperatuur hebben op geringe hoogte geen grote fouten in de hoogteaanwijzing tot gevolg. De veranderingen van de luchtdruk door het optreden van hoge- en lage-druksystemen geven echter wel belangrijke verschillen tussen de drukhoogte (de hoogte die met de standaardatmosfeer volgt uit de luchtdruk) en de werkelijke hoogte. Voor een drukverandering van 1 mbar verandert de aanwijzing van de hoogtemeter met ca. 8 m. Daarom is in de hoogtemeter een drukinstelling aangebracht, waarmee het nulpunt van het instrument kan worden versteld, afhankelijk van de momentane barometerstand. Deze wordt voor en tijdens de vlucht door de verkeersleider of door middel van de AFIS (Aerodrome Flight Information Service) aan de vlieger meegedeeld. Op grotere hoogten, in Nederland boven ca. 1000 m, wordt een constante waarde van de hoogtemeterinstelling gebruikt en wel de druk op 0 m hoogte van de standaardatmosfeer.
De barometrische hoogtemeter is een van de belangrijkste vlieginstrumenten; op de aanwijzing van dit instrument is de verticale separatie van vliegtuigen gebaseerd.