Geen resultaten voor tijdgenoot

tijdgenoot - zelfstandig naamwoord
uitspraak: tijd-ge-noot

1. iemand die in dezelfde tijd leeft als een of meer anderen
♢ Shakespeare was een tijdgenoot van Cervantes

Zelfstandig naamwoord: tijd-ge-noot
de tijdgenoot
de tijdgenoten
het tijdgenootje