Geen resultaten voor radio

radio - is een verkorting van het formele woord radio-ontvangtoestel; ook ontvangtoestel of radiotoestel. In ouderwetse taal heet een radio een ontvanger. Een modern woord is tuner-versterker. Met een radiopeiler, radiopeiltoestel of richtingzoeker bepaalt men uit welke richting radiosignalen komen. Een draagbare radio die op kristalversterkers werkt, is een transistorradio of transistor. Gettoblaster noemt men een grote, draagbare radio(-cassetterecorder) met groot volume. Een wereldontvanger heeft een zeer groot ontvangstbereik.

Zie: radiozendontvanger.

Zie: wekker.

radio - zelfstandig naamwoord
uitspraak: ra-di-o

1. toestel dat golven omzet in geluid
♢ we luisterden naar een programma op de radio

Zelfstandig naamwoord: ra-di-o
de radio
de radio's
het radiootje