Synoniem van monnik

monnik - asceet die zich heeft teruggetrokken uit het wereldlijke leven. Een karmeliet behoort tot de orde die in 1155 door St.-Bertholdus op de Karmel werd gesticht. Cenobieten zijn christelijke monniken die deel uitmaken van een gemeenschap; ze hebben een leider en leven volgens bepaalde regels. De kluizenaar of (in België) eenzaat leeft solitair. In de eerste eeuwen van het christendom heette zo'n kluizenaar een anachoreet, eremiet of heremiet. Behoorde hij tot de orde die rond 1235 werd gesticht door de latere paus Coelestinus V, dan was hij een celestijn of coelestijn. Een andere kluizenaar is de pilaarheilige, styliet of zuilheilige; deze bracht jaren achtereen op een zuil door. Een christelijke kluizenaar is ook de recluse of incluse, die zich levenslang in een kluis liet opsluiten.

Zie: asceet.

monnik - zelfstandig naamwoord
uitspraak: mon-nik

1. man die in een klooster leeft
♢de monniken bidden en werken

Zelfstandig naamwoord: mon-nik
de monnik
de monniken
het monnikje