Synoniem van fluiten

fluiten - met het uiteinde van de luchtpijp geluid voortbrengen, gezegd van zangvogels. Druk en schetterend fluiten noem je kwetteren. Vinken slaan. Bij zingen is er spraken van een melodieus geluid; als dat heel uitbundig klinkt, heet het kwinkeleren.

Zie: roepen .

Zie: tjilpen.

Krachtig geluid, veroorzaakt door een hevigen wind. Bij bulderen is de windkracht zeer ongelijk, al naar mate de vlagen sterker zijn buldert de wind harder. Onder razen verstaat men meer het geregeld sterke geluid b.v. in den schoorsteen, terwijl men bij huilen meer het oog heeft op het onaangename, hoog klinkende geluid van den wind; van een scherper geluid gebruikt men gieren, terwijl men aan fluiten een nog hoogeren snerpenden toon verbindt.

fluiten - onregelmatig werkwoord
uitspraak: flui-ten

1. door blazen een geluid maken
♢ de vogels floten in de bomen

Onregelmatig werkwoord: flui-ten
ik fluit
jij/u fluit
hij/zij fluit
wij/zij/jullie fluiten
ik/jij/u/hij/zij floot
wij/zij/jullie floten
hij heeft gefloten
de/het/een gefloten ....
fluitend, fluitende