(Lat. purgatorium), in de katholieke leer de toestand van loutering in het hiernamaals, waarbij de zielen van de afgestorvenen, die in Gods genade staan, maar de staat van reinheid op het ogenblik van de dood nog niet bereikt hebben, voorbereid worden op de hemelse staat. De gedachte van een loutering komt al in de dialoog ‘Gorgias’ van Plato (427357 v.C.) naar voren, wordt bij de kerkvaders Tertullianus, Ambrosius en Augustinus uit de canonieke geschriften afgeleid en is halverwege de tweede eeuw n.C. zo’n gemeengoed geworden, dat voorspraken voor de zielen van afgestorven gelovigen in grafinscripties dan heel gebruikelijk zijn.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk