zijn in vele oude culturen het laatste en in symbolischrituele zin beslissende aardse spoor van de doden, als hun vlees allang tot stof is vergaan. Daar ze enigszins onvergankelijk zijn en onder gunstige voorwaarden zelfs duizenden jaren kunnen trotseren, werden ze vaak beschouwd als ‘zaden van het lichaam der opstanding’, die zich na het Laatste Oordeel, ais de graven opengaan bij het schallen van de bazuin, weer zouden aaneenvoegen en met vlees worden bekleed.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
