(het, -en, -eren),
1. cultuurvorm van Xanthosoma sagittifolium (een tajer, 1), gekweekt om de als groente gegeten bladeren. Wij hebben op een stukje van ons erf tajerblad, dat is goedkoop en dat eten we graag.
2. blad van deze plant, bij uitbr. ook als groente eetbaar blad van andere tajers (1). Maar waarom die hoofdpijnen en duizeligheid de laatste dagen? Zij kan ze niet verklaren en neemt met tegenzin wat tajerblad en rijst op haar bord (Vianen 1969: 104). Soedjono bedoelde niet de bekende tajerbladeren uit de zwampen en goten , die erg jeukten als je ze op de gewone manier stoofde (Vianen 1972: 130).
3. veroud. syn. van tajer (1, de inheemse soorten). In het herbarium van P. Herman (1646-1695) zit een niet verder determineerbare plant van de Tajerfamilie onder de naam ‘Tayer bladeren' (Van Ooststroom, Brinkman).
- Etym.: Bet. 3 kan berusten op het feit, dat van deze planten in de eerste plaats de grote bladeren opvallen. Oudste vindpl. van 2 Herlein 1718:120 (Teyer bladeren), van 3 herbarium Herman (zie hierboven).
- Syn. van 1 bladtajer.
