Ter ziele zijn

betekenis & definitie

gestorven zijn;'opgehouden hebben te bestaan. Eig. ter zielen (gegaan) zijn, naar de plaats waar de zielen der afgestorvenen zich bevinden; voorheen ook ter zielen varen. In het Mnl. sprak men reeds van te siele(n) werden, overgaan in de staat van de zielen in het hiernamaals; zie! is hier dus enigszins pregnant gebruikt, nl. voor: de ziel ontdaan van het stoffelijk hulsel. Vgl. ad patres zijn.