het laatste lied van een dichter of de laatste compositie van een toonkunstenaar, iemands laatste redevoering. Sinds de 17de e. bekend (Huygens, Kor. 1,423). Deze benaming berust op het bij de Grieken voorkomende volksgeloof dat de zwaan zingende zijn naderende dood aankondigt. Maerlant vertelt dit o.a. in zijn Nat. Bl. III, 270: „Natuerlike pleght hi (de zwaan) dit Dat hij vor sine doot onlanghe Hem merghet (verlustigt) met soeten sanghe.” Men heeft hier te denken aan de cycnus musicus, de hoelzwaan, wiens „letztes Aufröcheln klangvoll ist wie jeder Ton, welchen er von sich gibt” (Brehm, Tierleben 1879, II, 3, 446). Fr. le chant du cygne; Hd. der Schwanengesang, das Schwanenlied; Eng. swan song; dring strains.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk