Ergens bekaaid afkomen

betekenis & definitie

er slecht afkomen, van een koude kermis thuiskomen; sedert de 17de eeuw gebruikelijk. Het w.w. (be)kaaien wordt door sommigen in verband gebracht met (be)kauwen, een wisselvorm van (be)keeuwen, dat in de Zaanstreek gezegd wordt van vissen die in slecht water boven komen om lucht te happen. De eerste bet. van bekaaien moet dan geweest zijn: in zwijm vallen, gaan sterven, in welke zin het in de 17de eeuw ook voorkomt; vandaar krijgt bekaaid in zwakkere opvatting de bet. van versuft, verbijsterd, verlegen, bedot, teleurgesteld. Opmerkelijk is het evenwel, dat bekaaien ook voorkomt in de zin van bevuilen, en men ook spreekt van er bescheten, belabberd (eig. bevuild), smerig afkomen, in de zin van er met schade en schande afkomen, een zeer algemene betekenisovergang. Vgl. Fr. en être pour sa courte honte; en sortir bredouille, penaud; Hd. übel davonkommen; Eng. to be worsted; to come off badly.