Hij is bekeerd en verdedigt nu degenen die hij eerst bestreed. Saulus uit Tarsus was een joods schriftgeleerde en christenvervolger. Op de weg naar Damascus kreeg hij een visioen en werd hij bekeerd, waarna hij zich Paulus (lett. ‘de geringe’) noemde. Als ‘apostel der heidenen’ werd hij een van de belangrijkste verkondigers van de nieuwe leer.
En na het gehele land doorgetrokken te zijn tot aan Pafos, troffen zij een zekere tovenaar aan, een valse profeet, een jood, wiens naam was Barjezus; hij hield zich op bij de landvoogd Sergius Paulus, een verstandig man. Deze begeerde het woord Gods te horen en liet Bamabas en Saulus tot zich roepen. Maar Elymas, de tovenaar, want zo wordt zijn naam vertaald, verzette zich tegen hen en trachtte de landvoogd van het geloof afkerig te maken. Doch Saulus, anders gezegd Paulus, vervuld met de heilige Geest, zag hem scherp aan, en zeide: Zoon des duivels, vol van allerlei list en streken, vijand van alle gerechtigheid, zult gij niet ophouden de rechte wegen des Heren te verdraaien? (Hand. 13:6-10).
